نگاهم

مفقود الاثر می رود

وقتی صدای ریزش نیامدنت را

بهمن می شنوم !

♪♫♪♫♪♫♪♫♪♫♪♫♪♫♪♫♪♫♪♫♪♫

می خواهم

هزار و دومین چوپان دروغگوی شب باشم !

وقتی

سلول های انتحاری این شهر

اسیر ترین شهرزاد قصه هایم را

دربان آزادی

 می سازند !

کاش دستت قلم می شد !

تا قد نمی کشیدم

میان خنده های ورم کرده ی شهر

که سانسور می شوند

در تشنج واژه ها

اینجا

سوسک سیاه همسایه همیشه خوب بشکن می زند

و دموکراسی خوب می رقصد !

من که مشجر نیستم

قانون این شهر شطرنجی است !

تا قندیلم نبستند

سرما نسخه کنم :

« وفا » !

سرت را زیر برف کن

خواب خرسی خفن تر است !